Bewolking blijkt van grote invloed te zijn op het klimaat. De onzekerheid over deze bewolking is vele malen groter dan het effect van de CO₂-concentratie in de atmosfeer. Onderzoeker Patrick Frank heeft op basis daarvan aangetoond dat de onnauwkeurigheid van de klimaatmodellen zo groot is dat deze feitelijk ongeschikt zijn voor voorspellingen.
Doordat lage bewolking een groot deel van de lichtstraling van de zon reflecteert (albedo) heeft de gemiddelde hoeveelheid bewolking grote invloed op het weer en het klimaat. De grote impact van lage bewolking ten opzichte van het relatief kleine effect van CO₂ heeft ingrijpende gevolgen voor de huidige klimaatmodellen. Ietsje meer of minder bewolking kan een heel andere uitkomst opleveren van de klimaatvoorspelling. Wetenschapper Patrick Frank van het Stanford Synchrotron Radiation Lightsource (SSRL) heeft in een recent onderzoek en in een presentatie op YouTube vlijmscherp aangetoond, dat de huidige klimaatmodellen hierdoor onbruikbaar zijn.
De gemiddelde jaarlijkse fout als gevolg van onzekerheid over de bewolking bedraagt ongeveer 4W/m². Het effect van de jaarlijkse door de mens veroorzaakte toename van CO₂ bedraagt echter maar 0,035W/m² (volgens Feldman et al, 2015 zelfs maar 0,02W/m²). De foutmarge als gevolg van bewolking is dus 100-200 keer groter dan het effect waar het model uitspraak over doet. Het is alsof je van een hardloper de gelopen tijd wilt meten tot op 1 duizendste van een seconde met een stopwatch die maar nauwkeurig is tot op 1 tiende van een seconde. Frank toont bovendien aan dat het hier niet om willekeurige fouten gaat die elkaar uitmiddelen, maar dat het systematische fouten zijn in de modellen. Hierdoor ontstaat een cumulerend effect in tijd: de foutmarge wordt steeds groter.
Hieronder zijn in het linkerplaatje twee scenario's over de temperatuurontwikkeling uit het vijfde IPCC-rapport weergegeven. Het rechterplaatje toont dezelfde scenario's als ook rekening wordt gehouden met de onnauwkeurigheid als gevolg van de bewolking. De foutmarges (het rode gebied) zijn zo groot dat uitspraken over het effect van CO₂ feitelijk betekenisloos zijn.
Afbeelding 1: De linker grafiek geeft 2 scenario's aan uit het 5e Assessment Report van het IPCC. De rechter grafiek geeft dezelfde scenario's, maar nu met een indicatie van de onnauwkeurigheid (in rood) als gevolg van bewolking (let op de aangepaste verticale schaal).
De analyse van Frank toont de beperkingen aan van de klimaatmodellen die het IPCC en overheden op dit moment gebruiken. Het laat zien dat klimaatmodellen zo onnauwkeurig zijn dat zij niet als bewijs kunnen dienen van een verdere opwarming van de aarde. Het is daarom niet verwonderlijk dat zijn conclusies tot nu toe met weinig enthousiasme ontvangen zijn. Maar Frank heeft steun gekregen uit onverdachte hoek. Onderzoekers van het ISCCP (International Satellite Cloud Climatology Project) dat onderdeel is van NASA bevestigen zijn conclusies. Op hun website beschrijven zij de grote invloed van wolken op het klimaat en bevestigen dat de huidige klimaatmodellen onvoldoende rekening houden met de effecten van bewolking. Over de foutmarges als gevolg van de invloed van lage bewolking en de impact op de klimaatmodellen schrijven zij:
"Unfortunately, such a margin of error is much too large for making a reliable forecast about climate changes, such as the global warming will result from increasing abundances of greenhouse gases in the atmosphere..
..today's models must be improved by about a hundredfold in accuracy, a very challenging task.""Helaas is een dergelijke foutmarge veel te groot om een betrouwbare voorspelling te doen over klimaatveranderingen, zoals de opwarming van de aarde door toenemende hoeveelheden broeikasgassen in de atmosfeer.
... de modellen van vandaag moeten ongeveer honderd keer beter worden, een zeer uitdagende taak"
