Bestaat er consensus in de wetenschap?
De eenzijdigheid in de berichtgeving op radio en televisie over het klimaat vindt zijn oorsprong is het idee dat in de wetenschap een vorm van consensus zou bestaan over dit onderwerp. De indruk wordt gewekt dat onomstotelijk vast staat dat de uitstoot van broeikasgassen door de mens bepalend is voor de gestegen temperatuur op aarde. Daarbij komt steeds weer terug dat 97% van alle klimaatwetenschappers dit oorzakelijk verband zou onderschrijven. Zelfs Barack Obama twitterde in mei 2013 dat “97% van de wetenschappers het met elkaar eens is: klimaatverandering is echt, door mensen ontstaan en gevaarlijk”.
97% consensus?
De oorsprong van dit kwalijke misverstand is een onderzoek uit 2013 van psycholoog en klimaatactivist John Cook, waarin hij op basis van een analyse van 12.000 wetenschappelijke artikelen de suggestie deed dat meer dan 97% van de wetenschappers van mening waren dat mensen de opwarming van de aarde hebben veroorzaakt.
Inmiddels is dit onderzoek in allerlei wetenschappelijke tijdschriften, nieuwsmedia, blogs, enzovoorts grondig weerlegd. De studie van Cook was zo slordig en gebrekkig dat bekende klimaatwetenschappers zich er publiekelijk tegen hebben uitgesproken. Professor Mike Hulme van de Universiteit van East Anglia formuleerde het als volgt: “The ‘97% consensus’ article is poorly conceived, poorly designed, and poorly executed. It obscures the complexities of the climate issue and it is a sign of the desperately poor level of public and policy debate in this country (UK) that the energy minister should cite it.”
In de video legt Mark Mathis van de Clear Energy Alliance uit hoe het foutieve beeld over 97% consensus tot stand is gekomen en welke grote financiële belangen een rol spelen om dit beeld in stand te houden. Op deze webpagina is een lijst van 97 artikelen te vinden, die de studie van Cook's 97% "consensus" weerleggen. In een artikel op Climategate laat Robert Pol in een kort overzicht zien dat van de 12.000 artikelen die Cook heeft onderzocht in werkelijkheid maar 1,6% mensen expliciet verantwoordelijk stellen voor klimaatopwarming. Het overgrote deel van de onderzoekers is genuanceerd (bijvoorbeeld door te onderschrijven dat CO₂ een broeikasgas is) of spreken zich überhaupt niet uit over deze kwestie.
Overeenstemming is er in grote mate over de volgende zaken.
- De temperatuur op aarde is gestegen sinds 1850.
- Mensen voegen CO₂ toe aan de atmosfeer.
- CO₂ en andere broeikasgassen hebben een opwarmend effect.
Er is echter onenigheid over de meest ingrijpende kwesties.
- Hoe groot is de temperatuurstijging sinds 1850?
- Waarom stijgt de CO₂-concentratie in de atmosfeer?
- Is de temperatuurstijging uitzonderlijk of natuurlijk?
- Hoeveel van de recente opwarming is veroorzaakt door mensen?
- Hoeveel zal de planeet opwarmen in de 21e eeuw?
- Is opwarming ‘gevaarlijk’ of juist gunstig?
- Hoe we moeten reageren op de opwarming om het welzijn van de mens te verbeteren?
Wetenschap versus consensus
Het dilemma tussen wetenschap en consensus wringt ook in de rapporten van het IPCC. Zeker in de delen die bestemd zijn voor beleidsmakers geeft het IPCC steeds de mate van consensus aan die er zou bestaan onder wetenschappers, in termen van very unlikely, medium confidence, virtually certain, unequivocal
World Climate Declaration
Dat er ook feitelijk geen sprake is van consensus blijkt ook uit het grote aantal ondertekenaars van de World Climate Declaration, een verklaring die stelt dat er geen sprake is van een climate emergency (klimaatnoodsituatie), dat natuurlijke factoren een grote rol spelen bij klimaatverandering, dat de opwarming veel kleiner is dan modellen voorspellen, dat CO₂ vooral een bouwstof is voor de natuur en dat klimaatwetenschap veel minder politiek zou moeten zijn en klimaatbeleid meer wetenschappelijk. Meer dan 1500 wetenschappers en professionals vanuit de hele wereld hebben deze verklaring ondertekend.
De omvang van de oppositie tegen de moderne 'gevestigde' klimaatwetenschap is opmerkelijk, omdat het moeilijk is om in de academische wereld onderzoeksgeld in te zamelen voor elk onderzoek dat afwijkt van de geaccepteerde visie over het klimaat.
Referenties
Connolly, Ronan, Willie Soon, Michael Connolly, Sallie Baliunas, Johan Berglund, C. John Butler, Rodolfo Gustavo Cionco, e.a. ‘How Much Has the Sun Influenced Northern Hemisphere Temperature Trends? An Ongoing Debate’. Research in Astronomy and Astrophysics 21, nr. 6 (augustus 2021): 131. https://doi.org/10.1088/1674-4527/21/6/131.
Cook, John, Dana Nuccitelli, Sarah A. Green, Mark Richardson, Bärbel Winkler, Rob Painting, Robert Way, Peter Jacobs, en Andrew Skuce. ‘Quantifying the
Consensus on Anthropogenic Global Warming in the Scientific Literature’. Environmental Research Letters 8, nr. 2 (mei 2013): 024024. https://doi.org/10.1088/1748-9326/8/2/024024.
Foundation, CLINTEL. ‘World Climate Declaration There Is No Climate Emergency’. Clintel (blog). Geraadpleegd 28 juni 2023. https://clintel.org/world-climate-declaration/.
Labohm (HR), H. ‘Het creatieve boekhouden van de 97% klimaatconsensus’. Climategate Klimaat, 21 februari 2019. https://www.climategate.nl/2019/02/het-creatieve-boekhouden-van-de-97-klimaatconsensus/.